Αν σε μισήσουν: αγάπησέ τους, Αν σε πληγώσουν: λάτρεψέ τους, Αν σε πικράνουν: συγχώρεσέ τους... Μην ξεχνάς: ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2015

Καρποντάκος Ροδόσπιζα η κοινή, Carpodacus erythrinus,

Ποιος είπε ότι οι πλατείες στην Αττική δεν φιλοξενούν διάφορα ζωα και πτηνά της ελληνικής πανίδας,;;;
Το παράξενο ειναι πόσο αντιπαθούν τον φακό, αν και ζουν τόσο κοντά στον άνθρωπο....
Σήμερα σας παρουσιάζω τον
Καρποντάκος (Carpodacus mexicanus)






Ένα από τα πιό δημοφιλή στουθιόμορφα πουλιά της Ευρώπης που ξεχωρίζουν από το ιδιαίτερα εντυπωσιακό φτέρωμά τους αλλά και το μελωδικό τους κελάηδημα, είναι η Ροδόσπιζα η κοινή, Carpodacus erythrinus. Η ευρωπαϊκή της ονομασία είναι Common Rosefinch.
Ο καρποντάκος, όπως είναι μια παραλλαγή του ονόματός του, είναι μια μεσαίου μεγέθους σπίζα που κυμαίνεται από 13,5-15 εκατοστά. Αν εξαιρέσει κανείς το αρσενικό που ξεχωρίζει από το ελκυστικότατο ρόδινο χρώμα του φτερώματος του κεφαλιού και του στήθους του, το θηλυκό αλλά και τα νεαρά πουλιά που δεν έχουν κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, λόγω του γκριζωπού φτερώματός τους, συγχέονται συχνά με σπουργίτια, με χρυσοτσίχλονα, ή με τσιφτάδες.
Το ενήλικο αρσενικό έχεις γενναίες ποσότητες ροδοκόκκινου χρώματος στο στήθος, τον μανδύα, το κεφάλι και το ουροπύγιο. Η πλάτη, τα φτερά και η διχαλωτή ουρά του, είναι σε γκριζοκάστανες αποχρώσεις με γκριζόλευκες ρίγες στις φτερούγες και διάσπαρτα κοκκινωπά φτερά. Η κοιλιά του έχει υπόλευκο χρωματισμό ενώ το κοντό γερό και στρογγυλωπό ράμφος τους όπως και τα πόδια του έχουν γκρίζο χρώμα. Τα μάτια του είναι σκουρόχρωμα και μοιάζουνε με μικρές χαντρούλες.
Η ροδόσπιζα αποίκισε στην Ευρώπη από τα ανατολικά σχετικά πρόσφατα. Είναι ευρέως διαδεδομένη στην Πολωνία, την Ολλανδία, το Βέλγιο και την Β. Γαλλία, αλλά και στην Σιβηρία, τον Καύκασο, το Θιβέτ, την Κίνα και την Ιαπωνία. Επισκέπτεται την χώρα μας τους ανοιξιάτικους και τους καλοκαιρινούς μήνες και στην συνέχεια διαχειμάζει στην Ινδία. Την συναντάμε συχνά να είναι επισκέπτης σε κάποια νησιά μας, ενώ έχουν εντοπιστεί να φωλιάζουν σε πάρκα και αλσύλλια της Αθήνας αλλά σε επαρχιακές πόλεις.
Είναι ένα σχετικά ήσυχο αλλά θαρραλέο πουλί, που επιλέγει να επιδεικνύει την κομψή σιλουέτα του αλλά και το μελωδικό του κελάηδημα από εκτεθειμένες θέσεις, παρόλα αυτά όμως καταφέρνει και περνά συχνά απαρατήρητο. Το μελωδικό του κελάηδημα ξεχωρίζει για τα απαλά και ρυθμικά του σφυρίγματα αλλά και για τα εκστατικά του τιτιβίσματα με τα οποία προσπαθεί να προσελκύσει το ταίρι του.
Επιλέγει να χτίσει την φωλιά της σε χαμόκλαδα, σε πάρκα ,σε αλσύλλια ,σε πυκνόφυλλους θάμνους, σε κήπους και οπωρώνες, σε δάση δρυός, σε ξέφωτα, ακόμα και σε υγρές όχθες.
Η αναπαραγωγική περίοδος είναι από τον Απρίλιο μέχρι τον Αύγουστο και μέσα στην καλά πλεγμένη και με προσεχτικά επιλεγμένα υλικά φωλιά, γεννάει μέχρι 5 γαλαζωπά αυγά με χοντρές σκούρες καφέ κηλίδες.
Διατρέφεται όπως όλες οι σπίζες με σπόρους, βλαστούς, και προτιμάει όπως και ο πύρρουλας τα μπουμπούκια των οπορωφόρων δέντρων, ενώ κατά την καλοκαιρινή περίοδο επιλέγει και μερικά έντομα.
Γενικά είναι κοινωνικό πουλάκι και θα το δούμε σε χαλαρά σμήνη των 40 πουλιών περίπου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σε ευχαριστώ που ήρθες να με επισκεφτείς, Μιας και ήρθες κανε τον κόπο και γράψε εδώ το σχόλιο σου!