τα αλώνια με τις σταφίδες να μοσχοβολούν χωρίς τον καρπό πλέον επάνω τους, η σε ορισμένες περιπτώσεις στοιβαγμένο σε σωρούς και σκεπασμένο με νάιλον.....
πανιά και δίχτυα πεταμένα άτακτα στα αυλάκια των αλωνιών και σωρούς από τα κουφάρια της σταφίδας πεταμενους διπλά, να αναδύουν μια μεθυστική μυρωδιά λιωμένης σταφίδας -ζάχαρης...
εικόνες και αρώματα ανακατεμένα με νοσταλγία...
Πόσο θα ήθελα να βρισκόμουν εκεί για λίγο, να πάρω μια βαθιά ανάσα με κλειστά τα μάτια ...
ΤΟΣΟ ΕΥΚΟΛΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΕΛΙΚΑ;;;;
ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΕΖΑ ΚΑΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΤΟΥ ΛΕΙΠΟΥΝ;;
skouliki
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σε ευχαριστώ που ήρθες να με επισκεφτείς, Μιας και ήρθες κανε τον κόπο και γράψε εδώ το σχόλιο σου!